هایال

بچه که بودیم از بارون شدید و برف زیاد، یه ترس عجیبی داشتم

آخه خونه ما کاه گِلی بود از اونا که خیلی قدیمی بودن

 نمیدونم کی و کجا بهمون گفته بودن که وقتی بارون میباره اگه روش نمک بپاشی سریع بند میاد !

بارون که شدید میشد سقف کاه گلی که شروع میکرد به چکه چکه کردن،  یواشکی نمک از پستوی خونه میدزدیدمو میریختم تو جیبمو، میبردم حیات میپاشیدم زیر بارون،  تا بند بیاد،  تا سقف خونه خراب نشه

همیشه تو تلویزیون، تو قصه ها، تو کتابا ، بارون و برف قشنگ بودن اما تو واقعیت اوضاع فرق میکرد

میدونم میخوایید بگید بچه بودم نمیفهمیدم که هرچیز رو باید از زاویه قشنگش دید،اما حرفم اصلا زشتی یا زیبایی نیست 

اگه گاهی از یه اتفاق زیاد ذوق زده شدید یا یه شوخی براتون زیاد خنده دار اومد یکم مواظب باشید شاید این شمایید که ذوق زده اید نه کسی که اطرافتونه

 ....بی خیال

به قول یه نویسنده ایتالیایی :"اگر تو ثروتمند باشی، سرما یک نوع تفریح می شود تا پالتو پوست بخری، خودت را گرم کنی و به اسکی بروی... اگر فقیر باشی بر عکس، سرما بدبختی می شود و آن وقت یاد می گیری که حتی از زیبایی یک منظره زیر برف متنفر باشی ( Oriana Fallaci)"

.

پی نوشت: شُکر