هایال

نه تقصیر شب است که سیاه آفریده شده

پسرک؛  کَفترباز حرفه ای بود

بچه که بودیم از بارون شدید و برف زیاد، یه ترس عجیبی داشتم

موقع خواب بود

سرشو از میله های زندون آورد بیرون

پرسید "نامه ی من نرسید؟"

اولین روز مهر هوای ابری

اولین روز برگشتنش از مدرسه بود 

پنج ساله بودم
که پدر دوستم دوچرخه خرید و پدر من فقط نگاه کرد
پدرم گفت به وقت برداشت محصول برایت دو چرخه میخرم و من چیزی نگفتم
فصل برداشت در آبادی ما پاییز بود

اواخر پاییز بود

برف هنوز زیاد نباریده بود (به قول ما اَلَـکی باریده بود)
ولی آب شیر حیات یخ زده بود
خسته از بازی فوتبال بین گل و لای کوچه به خونه برگشت
هنوز نیم متری با "در" فاصله داشت که صدای جیغ و داد وحشتناکی از درون خانه به گوشش رسید
جیغ و دادی شبیه شب گذشته
شبیه  همه ی 11سال گذشته....

بعد از ظهر تابستان

دست فروشی می کردم
هوا هم گرم بود
توی کوچه همه بچه ها بادکنک داشتند ...جز من!
نشستم
چشمهایم را بستم