هایال

آسمان مال من اما بی تو من زندانی ام
خاک باران خورده ام بی تو ولی سیمانی ام

در جهنم عاقبت گر من بسوزم راضی ام
چون بفهمم این تویی آنجا که میسوزانی ام

اینکه رفتی، یا که می آیی نمیدانم ولی
از خیالت سرخ شده امشب چقدر پیشانی ام

تا به کی در قصه ها پنهان کنم اسم تو را
عاقبت دِق میدهد این غصه ی پنهانی ام

التماست میکنم هر شب ولی از این کمر
میزند روزی قسم های همش قرآنی ام

تو به گرد کعبه و من هم به گرد تو ولی
سهمم از حَجّ ِ تو این باشد که یک قربانی ام

|کریم محمدی نژاد|