هایال

Murat Göğebakan

سالها شب و روز نشستم

هر جور که بالا و پایینش کردم، چپ و راستش بردم،  اما جور در نیامد که نیامد

موقع خواب بود

سرشو از میله های زندون آورد بیرون

پرسید "نامه ی من نرسید؟"

گاهی دلم برای ساده ترین اتفاقات شور میزنه

دلشوره ست دیگه وقتی میخواد بیافته به جونت میافته

غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت

پیاده آمده بودم پیاده خواهم رفت......

به چی داری فکر میکنی؟
    آرزو                               

پدرم عاشق بود
و خدا عشقش بود
فکرها ننگین بود
سفره ها رنگین بود

                           خوابت میاد؟     

           نه