هایال

یه روزایی
یه شبهایی
زِ تنهایی

مولوی » دیوان شمس » غزلیات

این بار من یک بارگی در عاشقی پیچیده‌ام
این بار من یک بارگی از عافیت ببریده‌ام

دل را ز خود برکنده‌ام با چیز دیگر زنده‌ام
عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام

نیستی و من تنهایم

البته هستی ولی کنار من نیستی 

یعنی تو کنار همه هستی جز من

ترسم این بود که چون دور شوم

 خوشا به حال کسی که دست سنگین داشت

سریعتراز دوچرخه ی من، چند ماشین داشت

تو به من خندیدی و نمی دانستی